CC.OO. contribuíu decisivamente ao progreso socio económico de toda a comarca
Infogauda / A Guarda
Infogauda / A Guarda
Por decisión da Secretaría Xeral da Unión Comarcal de Comisións Obreiras, de Vigo, o local sindical que CC.OO. tiña aberto na Garda, desde finais da década dos anos 70 do pasado século, pechou súas portas. A partir deste momento, os afiliados á referida central sindical terán como locais máis próximos o de O Porriño e o de Vigo, distantes da Guarda, 42 e 61 kms. respectivamente.
Segundo puido saber Infogauda, varios afiliados trasladaron por escrito o seu rexeitamento o referido peche, pois consideran que dita medida é desproporcionada, tendo en conta que a afiliación existente no momento de comunicar esa determinación, permitía manter operativa a oficina sindical de CC.OO. na Guarda, que era un recurso moi útil e necesario para os traballadores, desempleados e pensionistas desta localidade e tamén de Tomiño, Oia e Ou Rosal.
Compre relembrar que tras finalizar a ditadura franquista, o primeiro sindicato que se implantó na Guarda, dando cobertura a toda a clase traballadora da comarca do Baixo Miño, foi Comisións Obreiras. Desde os seus inicios, esa central sindical sempre tivo abertas as súas dependencias na Guarda. Nun primeiro momento, e con carácter provisional, no domicilio dun dos fundadores, e posteriormente na rúa Vicente Sobrino, nun inmueble propiedade de Dna. Josefina Lorenzo Gómez, que cedeu altruistamente unhas modestas dependencias, nas que non había nin luz eléctrica, nin auga corrente, nin por suposto teléfono. No entanto, naqueles anos, dispoñer dun local no que os traballadores puidesen reunirse en asembleas ou acudir a consultar calquera dúbida laboral era todo un avance. Naquel entón ningunha outra central sindical tiña aberta ao público, delegación na Guarda.
Eses modestos comezos non foron obstáculo para que CC.OO. realizase diariamente o seu labor, tanto no referido local, como nas empresas da comarca. Eran anos de moitas expectativas e tamén, por que non dicilo, dun certo medo. Acábase de saír dunha ditadura e nas pequenas poboacións, onde todo o mundo coñécese, e que nos anos da guerra civil houbo varios casos de represión fascista, captar afiliados a unha central sindical non era fácil. Aínda así, en 1976 os traballadores comezaron a afiliarse ao sindicato de Comisións Obreiras.
No ano 1979, alentado polo sociólogo Miguel Anxo Sobrino Branco - que desde fai anos exerce como profesor na Facultade de Ciencias da Documentación, na Universidade Complutense, de Madrid -, un grupo heterogéneo de traballadores da Guarda, organízase nunha candidatura Agrupación Democrática Guardesa - para as Eleccións Municipais de 1979, logrando obter tres actas de concelleiros no concello da Guarda e a presidencia da Entidade Local Menor de Camposancos.
O local sindical de CC.OO. na Guarda tanto na rúa Vicente Sobrino, como posteriormente na rúa Manuel Lomba, e desde fai anos na rúa Concepción Arenal - veu sendo, por dicilo en termos coloquiales, a casa común de quen aspiraban a transformar democráticamente a sociedade civil da Garda e a súa comarca. A partir desa confluencia de persoas e de ideas, xurdiría a fundación da Agrupación Cultural Guardesa, a Comisión Pro-Fosa Común,..., e a creación doutras organizacións que desde 1983, dinamizarían a vida municipal.Grazas a ese potencial humano, nucleado en torno a CC.OO., reivindicáronse centros escolares como o novo colexio de EXB e o Instituto de Formación Profesional e posteriormente o Instituto de BUP e COU da Sangriña. Tamén se reclamaron melloras nas instalacións culturais, deportivas, portuarias, sanitarias, ..., a devolución dos montes públicos aos veciños, etc..
Ao longo de máis de 36 anos, Comisións Obreiras gañouse a confianza dos traballadores e da sociedade civil, en xeral, logrando consolidarse como un instrumento de progreso e avance socio cultural.
Desde o local sindical de CC.OO. xurdiron diferentes iniciativas culturais e deportivas (grupos de gaitas, actos benéficos, exposicións,...). Pero sen ningún xénero de dúbidas, onde máis se notou o labor de CC.OO. foi na acción sindical diaria, atendendo a traballadores da Guarda e o seu comarca, informándolles puntual e rigurosamente, asistíndolles nos seus reclamaciones ante os organismos correspondentes (SMAC e Xulgado do Social), dándolles unha cobertura de proximidade e un apoio persoal que os afiliados valoran como moi positivo.
O anuncio da pechadura do local sindical de CC.OO. na Garda, está motivando que algúns afiliados síntanse orfos dun servizo que durante tantos anos foilles de moita utilidade para o seu progreso sociolaboral. A referida pechadura é unha triste noticia para todos.
Os afiliados apelan a que por parte da Secretaría Xeral da Unión Comarcal de CC.OO. de Vigo reconsidérese dita medida, a fin de evitar un serio quebranto para os traballadores da Guarda e o seu comarca.
Segundo puido saber Infogauda, varios afiliados trasladaron por escrito o seu rexeitamento o referido peche, pois consideran que dita medida é desproporcionada, tendo en conta que a afiliación existente no momento de comunicar esa determinación, permitía manter operativa a oficina sindical de CC.OO. na Guarda, que era un recurso moi útil e necesario para os traballadores, desempleados e pensionistas desta localidade e tamén de Tomiño, Oia e Ou Rosal.
Compre relembrar que tras finalizar a ditadura franquista, o primeiro sindicato que se implantó na Guarda, dando cobertura a toda a clase traballadora da comarca do Baixo Miño, foi Comisións Obreiras. Desde os seus inicios, esa central sindical sempre tivo abertas as súas dependencias na Guarda. Nun primeiro momento, e con carácter provisional, no domicilio dun dos fundadores, e posteriormente na rúa Vicente Sobrino, nun inmueble propiedade de Dna. Josefina Lorenzo Gómez, que cedeu altruistamente unhas modestas dependencias, nas que non había nin luz eléctrica, nin auga corrente, nin por suposto teléfono. No entanto, naqueles anos, dispoñer dun local no que os traballadores puidesen reunirse en asembleas ou acudir a consultar calquera dúbida laboral era todo un avance. Naquel entón ningunha outra central sindical tiña aberta ao público, delegación na Guarda.
Eses modestos comezos non foron obstáculo para que CC.OO. realizase diariamente o seu labor, tanto no referido local, como nas empresas da comarca. Eran anos de moitas expectativas e tamén, por que non dicilo, dun certo medo. Acábase de saír dunha ditadura e nas pequenas poboacións, onde todo o mundo coñécese, e que nos anos da guerra civil houbo varios casos de represión fascista, captar afiliados a unha central sindical non era fácil. Aínda así, en 1976 os traballadores comezaron a afiliarse ao sindicato de Comisións Obreiras.
No ano 1979, alentado polo sociólogo Miguel Anxo Sobrino Branco - que desde fai anos exerce como profesor na Facultade de Ciencias da Documentación, na Universidade Complutense, de Madrid -, un grupo heterogéneo de traballadores da Guarda, organízase nunha candidatura Agrupación Democrática Guardesa - para as Eleccións Municipais de 1979, logrando obter tres actas de concelleiros no concello da Guarda e a presidencia da Entidade Local Menor de Camposancos.
O local sindical de CC.OO. na Guarda tanto na rúa Vicente Sobrino, como posteriormente na rúa Manuel Lomba, e desde fai anos na rúa Concepción Arenal - veu sendo, por dicilo en termos coloquiales, a casa común de quen aspiraban a transformar democráticamente a sociedade civil da Garda e a súa comarca. A partir desa confluencia de persoas e de ideas, xurdiría a fundación da Agrupación Cultural Guardesa, a Comisión Pro-Fosa Común,..., e a creación doutras organizacións que desde 1983, dinamizarían a vida municipal.Grazas a ese potencial humano, nucleado en torno a CC.OO., reivindicáronse centros escolares como o novo colexio de EXB e o Instituto de Formación Profesional e posteriormente o Instituto de BUP e COU da Sangriña. Tamén se reclamaron melloras nas instalacións culturais, deportivas, portuarias, sanitarias, ..., a devolución dos montes públicos aos veciños, etc..
Ao longo de máis de 36 anos, Comisións Obreiras gañouse a confianza dos traballadores e da sociedade civil, en xeral, logrando consolidarse como un instrumento de progreso e avance socio cultural.
Desde o local sindical de CC.OO. xurdiron diferentes iniciativas culturais e deportivas (grupos de gaitas, actos benéficos, exposicións,...). Pero sen ningún xénero de dúbidas, onde máis se notou o labor de CC.OO. foi na acción sindical diaria, atendendo a traballadores da Guarda e o seu comarca, informándolles puntual e rigurosamente, asistíndolles nos seus reclamaciones ante os organismos correspondentes (SMAC e Xulgado do Social), dándolles unha cobertura de proximidade e un apoio persoal que os afiliados valoran como moi positivo.
O anuncio da pechadura do local sindical de CC.OO. na Garda, está motivando que algúns afiliados síntanse orfos dun servizo que durante tantos anos foilles de moita utilidade para o seu progreso sociolaboral. A referida pechadura é unha triste noticia para todos.
Os afiliados apelan a que por parte da Secretaría Xeral da Unión Comarcal de CC.OO. de Vigo reconsidérese dita medida, a fin de evitar un serio quebranto para os traballadores da Guarda e o seu comarca.
Para máis información clikar en:
No hay comentarios:
Publicar un comentario