sábado, 4 de junio de 2011

O MEU NOME É LUIS FERREIRO.

 

Xesús Alonso, Luis Ferreiro e Roi Cagiao.

Comentario persoal a ésta noticia publicada en FOLLACO DAORDE

Amigo Moráis, grazas a tua xestión pudimos ver un Documental que tendo a colaboración do Maestro Xesús Alonso Montero sabíamos que era unha ocasión que non se podía peder, e a asistencia da xente que estivo no Acto así o demostróu salindo satisfeita , algúns intrigados por o comentario do Maestro Alonso Montero.
Ainda que non cheguéi ao comenzo da presentación, sí máis ou menos aos últimos dez minutos da charla de D. Alonso Montero, e me perdín as verbas hacia a persoa que intentóu boicotear o Acto, sí sabía que o había intentado, xa que cando me invitáste e deixaste o cartel mo comentaste pois o que Ti e Eu falamos como amigos queda entre nos, porque contigo se pode falar , devatir , bromear e ante todo sabes respetar pra que te respetemos.
Cando Luis Ferreiro se emocionóu e entristezéu ao recordar a Familia NOYA, me
acordéi que a Persoa a quen nos referimos sempre fói ben recibida en Venezuela, en
Vigo e A Guarda pola familia Noya, pero parece que cos anos a sua memoria vai
perdendo capacidad de recordar, por o que lle aconsello que vaia ao médico ou a algún especialista titulado por si acaso sigue perdendo máis memoria, pois ainda non e tan vello ...
Amigo Moráis foste un dos moitos que lle dixeste sempre as verdades que nunca lle
gustan que lle digan, ti que sigues sendo de Esquerda Unida, polo que haber ti
conseguido que sefixera éste Acto sacástelle protagonismo e demostra que a tu palabra e traballo se respeta e valora por moita xente que te conoce.
A o meu pesar creo que perdéu o norte, o sur, o este e o oeste ... , e veremos como
acaba e donde acaba ... O tempo pon as persoas no seu sitio ...
A humildad ,
o ser traballador e honrado,
o non ser envidioso ,
o saber reconocer cando se está equivado ,
o dar a razón a quen a ten ,
o pedir perdón cando o hai que pedir ,
respetar para que te respeten ,
son valores que amigo Moráis os que te conocemos sabemos que “ SI “ os tes, mentras dita persoa como moitos sabemos donde vai que os perdéu ... e dudo moito que os recupere.
Grazas unha vez máis, teu amigo Toñito Uris.
A Guarda, 05 de Xuño do 2011.

No hay comentarios: